Herkesi özendirecek kadar koskocaman eğlenceli yada büyüleyici bir hayatım yok ki… Ara sıra terkettiğim ama hasretine dayanamayıp tekrar elime alıp dudaklarımda sonlandırdığım bir sigaram bir de sahip olduğum karamsar yanım var derinliklerde…
Rolling in the deep şarkısını bile zamanlar snra dinleyebildim o kadar yani…. Derinliklere inmek zor ve meşakkatlidir bende… Everest var içimde içe doğru…. İnmek zor çıkmak imkansız gibi…
Orası sanırım benim geri dönüşümsüz alanım… Atıyorsun ve umudunu kesiyorsun. Atıyorsun ve arkana bakmıyorsun. Atıyorsun ve unutuyorsun. Atıyorsun ve kaybediyosun belkide…
Bir amacım olmadı bu hayatta benim. Mutluluğumu yada mutsuzluğumu da çingeneler gbi yaşadım. Bugün bulduysam bugün harcadım. Ertesi günü düşünmedim içlerimde,derinliklerimde… Kimseye sahip olmaya çalışmadım aitlik hele düşünmedim.
Sadece dokunuşlarımda can bulmak için koşuşturdum. Teninin derin vadilerinde uçurtmalar uçurdum gözlerine. Dudaklarından kayıp göğsüne düştüm. Kirpiklerinde saklanıp sol tarafında sobelendim. Hep kendim oldum.
Sigaramı tutuşumda öldüm. Kadehimde gözlerini sununca can buldum. Yani öldüm dirildim. Yani uyudum uyandım. Yani bir yandım bir söndüm. Yani bir ben oldum bir yok oldum.
Dizlerinde uyudum sırtında uyandım. Kasıklarında can buldum bedeninde öldüm. Sırtını döndün nefesim kesildi yüzünü döndün ben oldum. Yani bir yarattın bir yokettin.
Aşık olmadım. Kısa ve öz. Ben oldum sadece. Bir ben oldum bir de sen. Diğer tekil yada çoğul şahısları sildim. Unuttum dilimi. Yuttum. Baktım. Gördüm. Ve gittim… sadece ve öylece gittim… Nerelere mi? Cevabı yok…
Kayboldum… Sanırım hala kasıklarındayım yada hayır çoktan yukarlarda olmalıyım. Ellerinde yada saç diblerinde. Bilmiyorum neredeyim. Kalp atışlarını duyabiliyorum sanırım boynundayım yada kulak memelerinde takılı kaldım.
Son hatırladığım “nefes ver seni içime çekeceğim” demendi. Belkide gizlice sızdım damarlarındayım. Belkide kalbin beni pompalıyordur kan yerine. Beyninde yada parmak uçlarındayımdır. Fırtına sesi var gbi. Galiba ciğerlerindeyim. Ne kadar güçlü nefesin var… Yada gizlediğin fırtınalar mı bunlar içinde kopan? İlerde bir çocuk var. Çökmüş oturuyor. Ses vermiyor inatla. Onu ne zaman öldürdün?
Giderek daha da karanlıklaşıyor burası… Orada kimse var mı?!! Duyan?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder